ARTHUR
Toneelspel voor de zesde klas
Luc Cielen
juni 1991 |
|
|
Printvriendelijke versie |
Korte beschrijving van het spel:
1. Merlijn komt op uit de achtergrond. De achtergrond is
volledig in het duister gehuld. Alleen Merlijn krijgt
belichting van de volgspot.
Merlijn roept de helden op. Telkens komt het personage uit
de duistere achtergrond naar voren maar verdwijnt weer in
het duister. Achter Merlijn is het in het schemerduister een
weven van personen die gaan en komen.
Dan gaan de personages naar de rechterkant (côté cour) van
het toneel en plaatsen zich aan de ronde tafel.
2. Merlijn nodigt hen uit hun verhaal te vertellen.
Het personage dat vertelt staat op en begint zijn verhaal.
Het komt dan op het podium en begint te spelen. De anderen
volgen.
Na elk beeld keert de groep terug naar de ronde tafel en
begint de volgende verteller en het volgende spel.
3. De spanning om Lancelot en Modred neemt toe, wat reeds te
merken was toen Lancelot zijn avontuur vertelde.
4. De samenzwering van Modred. De eenheid van de tafelronde
wordt verbroken.
5. Het bezoek van Lancelot aan Guinevere.
6. Strijd en vlucht van Lancelot. De misleiding van Arthur.
De rechtspraak, de brandstapel, de redding van Guinevere
door Lancelot.
7. Het verraad van Modred.
8. Het tweegevecht van Gawain en Lancelot. Hoe dit
afgebroken wordt door het bericht over het verraad van
Modred.
9. De ultieme strijd: het gevecht van Arthur met Modred. |
PROLOOG |
|
|
|
|
|
|
|
Merlijn komt op van midden achteraan en gaat naar midden
vooraan. Alleen de volgspot. |
Merlijn |
Lang geleden, |
|
|
in de vierde era |
|
|
van deze schepping, |
|
|
toen Christus aan het kruis genageld was |
|
|
en gestorven, |
|
|
toen Claudius Brittannië verlaten had |
|
|
en Hadrianus |
|
|
de Romeinse legioenen |
|
|
weer naar Gallië had gevoerd, |
|
|
toen Brittannië |
|
|
het toneel was |
|
|
van heidendom |
|
|
en ketterij, |
|
|
van moord en machtsstrijd, |
|
|
van vernieling en roof, |
|
|
toen vreselijke monsters |
|
|
het land bevolkten, |
|
|
en ridders, |
|
|
die naam onwaardig, |
|
|
het volk verdrukten, |
|
|
was er slechts één onder hen, |
|
|
zuiver van bloed en geest: |
|
|
koning Uther-Pendragon. |
|
|
Maar overspel |
|
|
bracht rampspoed, |
|
|
oorlog en vrees. |
|
|
Toen kwam het licht |
|
|
over Brittannië: |
|
|
ARTHUR. |
|
|
En met hem |
|
|
honderdvijftig in getal, |
|
|
ridders, |
|
|
machtige gestalten: |
Telkens de speler zijn naam hoort, komt hij op. |
|
Arthur, |
|
|
Bedivere, |
|
|
Constantine, |
|
|
Ector, |
|
|
Gawain, |
|
|
Iwein, |
|
|
Key, |
|
|
Lancelot, |
|
|
Leodegran, |
|
|
Modred, |
|
|
Parsival, |
|
|
Pellinore, |
|
|
Sagramore, |
|
|
Tristan, |
|
|
Ulfius. |
|
|
|
De vrouwen in zwarte kapmantels komen op en bewegen statig
tussen de ridders. |
|
Met magische kracht |
|
|
begiftigde vrouwen |
|
|
stuurden de wereld |
|
|
in het nieuwe licht. |
|
|
|
Volgspot staat nu op het zwaard gericht. Merlijn is opzij
gegaan. Allen kijken naar het zwaard. |
|
Gesmeed werd |
|
|
Excalibur, |
|
|
het zwaard |
|
|
dat vrede moest brengen. |
|
|
|
Vrouwen verdwijnen. Ridders zitten bij de ronde tafel.
Merlijn staat bij de ronde tafel. Guinevere zit naast
Arthur. Alle lichten gaan aan, de volgspot gericht op de
ronde tafel en volgt Merlijn als deze naar de aartsbisschop
gaat. |
SCENE 1 |
|
|
|
|
|
Merlijn |
Vertel je historie, Arthur, |
Merlijn wijst naar Arthur |
|
Je afkomst, |
|
|
je jeugd, |
|
|
je lotsbestemming. |
|
|
|
|
Arthur |
Jij, Merlijn, |
|
|
hebt mij verteld |
|
|
over mijn afkomst, |
|
|
en mijn jongste jaren. |
|
|
Uther Pendragon was mijn vader, |
|
|
vrouwe Igerna mijn moeder. |
|
|
Jijzelf was het, Merlijn, |
|
|
die hen tezamen hebt gebracht, |
|
|
al was hun liefde overspelig, |
|
|
en besliste zij over vijandschap en dood. |
|
|
Maar jij, Merlijn, |
|
|
hebt mij gered. |
|
|
In 't verborgene opgevoed, |
|
|
was ik een zoon van Ector de Bonmaison, |
|
|
broer van Key. |
|
|
Ik wist niet beter |
|
|
dan dat hij mijn echte broeder was, |
|
|
en dat Arthur de Bonmaison |
|
|
mijn echte naam was. |
|
|
Achttien jaar oud was ik |
|
|
toen een vreemd bericht |
|
|
zich in Brittannië verspreidde. |
|
|
Maar jij, Merlijn, |
|
|
weet alles. |
|
|
Vertel ons de ware toedracht. |
|
|
|
|
Merlijn |
Het was de aartsbisschop van Kantelberg |
|
|
die mij ontbood. |
|
|
|
De aartsbisschop komt op. De ridders verdwijnen. |
Aartsbisschop |
Merlijn, |
|
|
mij werd gezegd |
|
|
dat jij de wijste bent, |
|
|
de wijste man ter wereld. |
|
|
Ik vraag je daarom: |
|
|
Is het je niet mogelijk |
|
|
het land te redden |
|
|
van het onheil |
|
|
en de ramspoed |
|
|
waarin het thans verkeert? |
|
|
Achttien jaar is het geleden |
|
|
dat de vrede ons werd ontnomen |
|
|
met koning Uther Pendragons dood. |
|
|
Is het je, Merlijn, |
|
|
niet mogelijk |
|
|
het land een nieuwe koning te geven |
|
|
opdat de vrede zou wederkeren, |
|
|
het land weer vereend zou worden, |
|
|
en bestuurd met wijsheid |
|
|
zoals in de dagen |
|
|
van Uther Pendragon? |
|
|
|
|
Merlijn |
De dag, |
|
|
ja zelfs het uur, |
|
|
is aangebroken |
|
|
opdat wat jij vraagt |
|
|
in vervulling zou gaan. |
|
|
Een koning zal opstaan, |
|
|
groter, |
|
|
sterker, |
|
|
machtiger, |
|
|
edeler zelfs, |
|
|
dan Uther Pendragon. |
|
|
Hij zal de orde herstellen, |
|
|
vredebrenger zal hij zijn. |
|
|
Oorlog en onheil |
|
|
zal hij uit Brittannië weren. |
|
|
En hij zal zijn |
|
|
uit het geslacht van Pendragon. |
|
|
|
|
Aartsbisschop |
Wat je zegt |
|
|
klinkt wonderbaarlijk. |
|
|
Ik wist niet beter |
|
|
of met de dood van Uther Pendragon |
|
|
was een eind gekomen |
|
|
aan dit vorstelijk geslacht. |
|
|
Maar ik vertrouw je woorden. |
|
|
Wanneer zal deze koning verschijnen? |
|
|
En hoe zullen we weten |
|
|
dat hij de ware, echte koning is? |
|
|
Hoe zullen wij de keuze maken |
|
|
uit de vele koningen |
|
|
die thans elkaar bestrijden |
|
|
om het bezit van het land? |
|
|
|
|
Merlijn |
Met jouw goedvinden |
|
|
zal ik de keuze bepalen. |
|
|
Ik zal zorgen |
|
|
dat onder de vele vorsten |
|
|
die elkaar om de macht bekampen |
|
|
de éne ware zal opstaan |
|
|
die Brittannië |
|
|
tot een machtig land |
|
|
zal verenigen. |
|
|
|
|
Aartsbisschop |
Ik vertrouw je volkomen, Merlijn. |
|
|
Zorg dat Brittannië |
|
|
zijn ware koning vindt. |
|
|
|
|
Merlijn |
Roep jij alle vorsten, |
|
|
edelen en ridders |
|
|
in Londen bijeen. |
|
|
Vaardig een groot tornooi uit |
|
|
en kondig aan |
|
|
dat dan de koning |
|
|
zal aangewezen worden. |
|
|
Ik zal voor het teken zorgen |
|
|
zodat niemand zal twijfelen |
|
|
aan mijn keuze. |
|
|
|
De aartsbisschop weg. Merlijn blijft. Licht uit. Volgspot op
Merlijn. |
|
Die nacht bracht ik naar Londen |
|
|
het zwaard, |
|
|
bevestigd in de steen. |
|
|
En op de kling schreef ik in goud: |
|
|
"Hij die het zwaard trekt, |
|
|
uit aambeeld en steen, |
|
|
hij zal koning van Brittannië zijn, |
|
|
hij alleen!" |
|
|
|
Volgspot op het zwaard gericht in de steen achteraan op het
podium. Het volk komt op. Geroezemoes. Merlijn links vooraan
op het podium tot de smid hem roept. |
Smid |
Gisteren was dit zwaard er niet, |
|
|
wat heeft dit te betekenen? |
|
|
Wat staat er op het zwaard geschreven? |
|
|
Priester, |
|
|
lees ons voor, |
|
|
wat staat erop geschreven? |
|
|
|
Merlijn gaat naar de steen. |
Merlijn |
"Hij die het zwaard trekt |
|
|
uit aambeeld en steen, |
|
|
hij zal koning van Brittannië zijn, |
|
|
hij alleen!" |
|
|
|
Merlijn terug vooraan links op het podium |
Smid |
Een zaakje van niks, |
|
|
van niemandal. |
|
|
Een grap is het, |
|
|
een kostelijke grap. |
|
|
Ik zal de klus even klaren, |
|
|
mensen, let op; |
|
|
hier is uw koning van Brittannië! |
|
|
|
De smid grijpt het zwaard, trekt en trekt, maar het lukt
niet. |
|
Tovenarij! |
|
|
Met toverkunst |
|
|
is dit vervloekte zwaard |
|
|
vastgeklonken! |
|
|
Nog nooit heb ik me |
|
|
in mijn kracht laten verslaan, |
|
|
maar tegen tovenarij |
|
|
kan niemand op. |
|
|
|
De smid weg, uitgelachen door het volk. Volk weg. Key,
Arthur en Ector komen op. |
Key |
Dit is een uitgelezen kans, vader, |
|
|
om te bewijzen |
|
|
dat ik een volwaardig ridder ben. |
|
|
Ik heb al |
|
|
aan vele tornooien deelgenomen. |
|
|
Laat me nu naar Londen gaan |
|
|
en een poging wagen. |
|
|
Misschien lukt het mij |
|
|
het zwaard |
|
|
uit de steen te trekken. |
|
|
Of haal ik in steekspel |
|
|
of tweegevecht |
|
|
de hoogste eer. |
|
|
Laat me de kleuren |
|
|
van ons blazoen verdedigen, |
|
|
het huis de Bonmaison |
|
|
zal niet vernederd worden! |
|
|
… |
|
|
Laat Arthur, |
|
|
met mij meegaan |
|
|
naar Londen, |
|
|
hij kan mijn schildknaap |
|
|
en wapendrager zijn. |
|
|
… |
|
|
Laat ons beiden |
|
|
naar Londen gaan. |
|
|
Het blazoen van ons huis |
|
|
de Bonmaison zal schitteren. |
|
|
|
|
Ector |
Je bent een echte ridder, Key, |
|
|
je hebt al bewezen |
|
|
ons huis te kunnen verdedigen. |
|
|
Je kunt je meten |
|
|
met tegenstanders |
|
|
even krachtig als jij. |
|
|
Ik vertrouw op je. |
|
|
Misschien is voor jou wel |
|
|
de eer weggelegd |
|
|
koning van Brittannië te worden. |
|
|
|
|
|
Het is goed, |
|
|
ik laat je naar Londen gaan |
|
|
met Arthur. |
|
|
Maar ik ga mee, |
|
|
want ik wil met eigen ogen zien |
|
|
hoe jij de eer van mijn huis |
|
|
verdedigt in steekspel en tweegevecht. |
|
|
|
|
|
Key, |
|
|
Arthur, |
|
|
morgen gaan we op weg |
|
|
naar Londen. |
|
|
|
|
Merlijn |
Het lot zal zich voltrekken: |
|
|
de zoon van Uther Pendragon, |
|
|
zo jong nog en onervaren, |
|
|
zal komen. |
|
|
Argeloos, |
|
|
onbewust, |
|
|
niet wetend wat hij doet. |
|
|
|
|
|
Het steekspel vangt aan. |
|
|
|
Geroep van volk achter de coulissen. Gejuich, gejammer. |
|
Heer Key |
|
|
verdedigt de kleuren |
|
|
van de Bonmaisons. |
|
|
Maar het noodlot slaat toe, |
|
|
zijn zwaard breekt. |
|
|
|
|
|
Hij roept: |
|
|
"Arthur, breng me een zwaard!" |
|
|
En Arthur zoekt |
|
|
maar vindt geen nieuw wapen |
|
|
voor zijn broer Key. |
|
|
|
|
Arthur |
Een zwaard! |
|
|
Een zwaard voor Key! |
|
|
Waar is het zwaard van Ector? |
|
|
Ik zocht overal. |
|
|
De tijd dringt, |
|
|
Key is in gevaar! |
|
|
|
Arthur komt bij het zwaard in de steen. |
|
Een ridder vergat zijn zwaard. |
|
|
Ik zal het nemen |
|
|
en het aan Key geven. |
|
|
Daarna zal ik het terugzetten, |
|
|
zodat niemand weet |
|
|
wat ik gedaan heb. |
|
|
|
Arthur trekt argeloos het zwaard uit de steen. |
|
Key, |
|
|
Key, |
|
|
Hier, een zwaard! |
|
|
|
Key neemt het zwaard over, maar is stomverbaasd. |
Key |
Vanwaar komt dit zwaard? |
|
|
Hoe kom je eraan? |
|
|
Waar heb je het genomen? |
|
|
|
|
Arthur |
Ik vond het zwaard van Ector niet. |
|
|
Toen herinnerde ik me |
|
|
dat vóór de kerk |
|
|
een zwaard in een steen |
|
|
was vastgeklonken. |
|
|
Ik heb het maar even geleend, Key. |
|
|
Ik zal het |
|
|
na het gevecht terugzetten. |
|
|
Niemand zal weten |
|
|
dat ik het zwaard genomen heb. |
|
|
|
|
Key |
Ik draag in mijn hand |
|
|
het zwaard uit de steen. |
|
|
Wat kan mij |
|
|
het steekspel nog deren. |
|
|
Hier, in mijn handen, |
|
|
ligt het zwaard dat toebehoort |
|
|
aan hem |
|
|
die koning van Brittannië zal zijn. |
|
|
Zal ik, Key, |
|
|
die koning zijn? |
|
|
|
|
|
Arthur, |
|
|
zoek onze vader. |
|
|
Zeg dat hij onmidellijk moet komen. |
|
|
Dat een zaak |
|
|
van groot belang |
|
|
hem hier onmisbaar maakt. |
|
|
|
Arthur weg. Hij komt dan met Ector weer op. Key staat met
het zwaard omhooggeheven vooraan. |
Ector |
Wat is er aan de hand, Key? |
|
|
Waarom staakte je de strijd? |
|
|
Ben je laf? |
|
|
En vlucht je voor het gevecht? |
|
|
|
Key toont het zwaard aan Ector |
|
Key! |
|
|
Het zwaard uit de steen! |
|
|
Een uur geleden stond het nog |
|
|
vóór de kathedraal. |
|
|
En nu draag jij het in je handen. |
|
|
Hoe kom je aan dit zwaard? |
|
|
|
|
Key |
Ik brak het zwaard in het gevecht, |
|
|
maar toen kreeg ik dit zwaard. |
|
|
|
|
Ector |
"Hij die het zwaard trekt |
|
|
uit aambeeld en steen, |
|
|
hij zal koning van Brittannië zijn |
|
|
hij alleen." |
|
|
|
|
|
Key, |
|
|
als jij dit zwaard |
|
|
uit de steen hebt getrokken, |
|
|
dan ben jij, |
|
|
mijn zoon, |
|
|
koning van Brittannië. |
|
|
Laat ons zien |
|
|
hoe jij dit deed, |
|
|
opdat iedereen zal weten |
|
|
dat jij het was |
|
|
die het zwaard hebt getrokken. |
|
|
|
|
|
Key, |
|
|
steek het zwaard terug |
|
|
en trek het er weer uit. |
|
|
|
Key probeert het zwaard terug te steken, maar dat lukt
niet. |
Key |
Niemand kan het zwaard |
|
|
weer in het aambeeld steken. |
|
|
|
|
Arthur |
Vader, |
|
|
laat mij het proberen, |
|
|
ik zal het zwaard terugsteken. |
|
|
|
|
Ector |
Jij, Arthur, |
|
|
waarom zou jij dat willen proberen? |
|
|
|
|
Arthur |
Omdat ik het zwaard |
|
|
eruitgetrokken heb. |
|
|
Ik heb beloofd het zwaard |
|
|
ook weer terug te steken. |
|
|
|
|
Ector |
Als dat zo is, |
|
|
doe het dan. |
|
|
Steek het zwaard in de steen |
|
|
en trek het er weer uit. |
|
|
|
Arthur steekt het zwaard terug en trekt het er ook weer uit.
Merlijn en de aartsbisschop komen naar hem toe. Arthur
knielt en kust de ring aan de hand van de aartsbisschop. |
Aartsbisschop |
Heb jij, Arthur, de Bonmaison, |
|
|
het zwaard uit de steen getrokken? |
|
|
|
|
Arthur |
Ja, eerwaarde. |
|
|
|
|
Aartsbisschop |
Ik herhaal: |
|
|
Artur, zoon van Ector de Bonmaison, |
|
|
heb jij het zwaard |
|
|
uit het aambeeld getrokken? |
|
|
|
|
Arthur |
Ja. |
|
|
|
|
Aartsbisschop |
Ik vraag je voor de derde keer, |
|
|
Arthur, |
|
|
om zeker te zijn |
|
|
dat je de waarheid spreekt: |
|
|
heb jij het zwaard uit de steen getrokken? |
|
|
|
|
Arthur |
Ja! |
|
|
|
Klokkengelui. De aartsbisschop kroont Arthur tot koning.
Alle ridders komen op. Na de kroning gaan allen aan de ronde
tafel zitten. |
|
|
|
SCENE 2 |
|
|
|
|
|
Merlijn |
Vertel, Arthur, |
Merlijn staat op en kijkt naar Arthur |
|
hoe je in het bezit kwam |
|
|
van het andere zwaard: |
|
|
Excalibur. |
|
|
|
Key springt op |
Key |
Laat mij dit verhaal beginnen, |
|
|
heer Koning. |
|
|
|
|
Pellinore |
Ja, jij was erbij, Key, |
|
|
tezamen met Gawain |
|
|
en Bedivere, |
|
|
toen deze geschiedenis een aanvang nam. |
|
|
Gevieren waren jullie |
|
|
in het voorjaar |
|
|
in het woud van Usk. |
|
|
Ik was de ridder |
|
|
de Zwarte Ridder, |
|
|
die Arthur bijna versloeg! |
|
|
|
|
Key |
We hoorden slechts het zingen |
|
|
van de vogels. |
|
|
De hitte lag zwaar over de aarde. |
|
|
En stilte heerste alom. |
|
|
Toen hoorden we plots geroep…. |
|
|
|
Arthur, Bedivere, Key en Gawain verlaten de ronde tafel en
komen op het podium. In de verte roept iemand om hulp. Een
schildknaap met een zwaargewonde ridder komen op. |
Arthur |
Je meester is dood. |
|
|
Hoe is zijn naam? |
|
|
|
|
Schildknaap |
Myles, |
|
|
Heer Myles van de Witte Bron. |
|
|
Veertien dagen geleden |
|
|
zijn wij uit het noorden vertrokken. |
|
|
Daar bezat mijn meester |
|
|
zeven kastelen. |
|
|
Maar hij wilde op avontuur |
|
|
en ik moest met hem mee. |
|
|
|
|
|
Alles ging goed, heer, |
|
|
tot we vanmorgen |
|
|
bij een kasteel kwamen |
|
|
in een vallei |
|
|
niet ver hier vandaan. |
|
|
Daar zagen we drie vrouwen. |
|
|
|
|
Key |
Vrouwen? |
|
|
|
|
Schildknaap |
Drie vrouwen, heer, |
|
|
ze speelden een balspel |
|
|
op een weide |
|
|
niet ver van het kasteel. |
|
|
Mijn meester hield bij hen halt |
|
|
en vroeg |
|
|
of ergens in de buurt |
|
|
een avontuur te beleven viel. |
|
|
De vrouwen begonnen te lachen |
|
|
en zeiden hem |
|
|
dat als hij een avontuur wilde beleven |
|
|
hij slechts rechtdoor hoefde te rijden, |
|
|
tot bij de brug over de rivier. |
|
|
Daar zou hij een schild zien hangen |
|
|
aan de leuning van de brug. |
|
|
Mijn meester hoefde slechts |
|
|
op het schild te kloppen |
|
|
met zijn zwaard; |
|
|
hij zou dan snel merken |
|
|
wat er gebeuren zou. |
|
|
|
|
Key |
En? |
|
|
Wat gebeurde er? |
|
|
|
|
Schildknaap |
Mijn meester en ik |
|
|
gingen naar de plek |
|
|
die de drie vrouwen |
|
|
gewezen hadden. |
|
|
Wij kwamen bij de brug. |
|
|
Mijn meester trok zijn zwaard |
|
|
en sloeg op het schild. |
|
|
|
|
|
Toen gebeurde er iets verschrikkelijks |
|
|
waardoor mijn meester |
|
|
nu hier dood ter aarde ligt. |
|
|
U zal hem toch begraven? |
|
|
En wreken? |
|
|
|
|
Key |
Bij de eer van het geslacht |
|
|
de Bonmaison, |
|
|
je meester zal gewroken worden. |
|
|
|
|
Schildknaap |
De slotbrug van het kasteel |
|
|
ging omlaag |
|
|
Een ridder, |
|
|
in het zwart gekleed, |
|
|
kwam in onze richting. |
|
|
Hij hield zijn vizier gesloten. |
|
|
Maar zijn lans |
|
|
hield hij in de aanslag. |
|
|
Hij vroeg |
|
|
waarom mijn meester |
|
|
op het schild had geslagen. |
|
|
Hij noemde hem |
|
|
een dwaze ridder |
|
|
in wit en blauw. |
|
|
En vroeg of hij niet wist |
|
|
dat ieder |
|
|
die op het schild had geslagen |
|
|
veroordeeld was |
|
|
om tegen hem te strijden |
|
|
en verslagen te worden. |
|
|
De Zwarte Ridder zei: |
|
|
"Ieder die het schild aanraakt |
|
|
zal geslagen worden, |
|
|
zijn schild neem ik af |
|
|
en hang het aan de takken |
|
|
van de appelboom." |
|
|
En hij wees naar de appelboom |
|
|
naast de rivier. |
|
|
Wel twintig schilden |
|
|
hingen erin. |
|
|
Sommige waren besmeurd met bloed, |
|
|
andere gedeukt en gehavend |
|
|
alsof ze in een zwaar gevecht |
|
|
gebruikt waren. |
|
|
|
|
|
Mijn meester toonde geen vrees. |
|
|
"Niemand zal mij mijn schild afnemen, |
|
|
zeker niet zonder strijd," |
|
|
riep hij. |
|
|
|
|
|
Toen reed de Zwarte Ridder op hem in, |
|
|
de slag was vreselijk: |
|
|
de lans van mijn meester versplinterde, |
|
|
maar de lans |
|
|
van de Zwarte Ridder |
|
|
drong door het schild |
|
|
en trof mijn meester in de zij. |
|
|
Hij viel. |
|
|
De Zwarte Ridder nam zijn schild |
|
|
en hing het in de appelboom. |
|
|
|
|
|
Toen reed hij terug naar zijn kasteel. |
|
|
Alleen zijn lach hoorde ik nog. |
|
|
Mijn meester was zwaargewond |
|
|
en steunend op mij |
|
|
moest hij hulp zoeken. |
|
|
Zo vonden wij u, |
|
|
maar helaas, |
|
|
te laat. |
|
|
|
|
Key |
Uw meester zal gewroken worden. |
|
|
|
|
Arthur |
Saksen en Picten heb ik verslagen, |
|
|
al mijn vijanden uiteengejaagd. |
|
|
En nu waagt een ridder het |
|
|
deze streek onveilig te maken! |
|
|
Ik wil de dood van heer Myles wreken. |
|
|
ik wil dat de Zwarte Ridder |
|
|
gestraft wordt. |
|
|
|
De ridders dragen heer Myles weg. Ook Arthur weg. Drie
vrouwen komen op en spelen een balspel. Ze stuiven
giechelend uiteen als ze Arthur zien komen. Dan komen ze bij
hem en buigen. |
Arthur |
Waar is de burcht |
|
|
van de Zwarte Ridder? |
|
|
|
|
Een vrouw |
Aan de brug over de rivier |
|
|
zul je zijn burcht zien. |
|
|
En ben je belust op avontuur, |
|
|
sla dan op zijn schild. |
|
|
Velen zijn je voorgegaan, |
|
|
maar niet één keerde weer |
|
|
om zijn avontuur |
|
|
te vertellen. |
|
|
|
De vrouwen lopen giechelend weg. Arthur komt bij de brug en
slaat op het schild. |
Pellinore |
Welke dwaas waagt het |
|
|
om mijn schild aan te raken? |
|
|
Weet hij dan niet |
|
|
dat hij onherroepelijk |
|
|
met mij moet strijden |
|
|
en een gewisse nederlaag hem wacht? |
|
|
|
|
Arthur |
Jij bent een lafaard |
|
|
die mijn ridders doodt |
|
|
en hun schild afneemt. |
|
|
Met welk recht treed jij zo op? |
|
|
|
|
Pellinore |
Dit is mijn land! |
|
|
Ieder die deze brug over gaat |
|
|
doet dit voor eigen rekening. |
|
|
Het is mijn recht |
|
|
mijn land te verdedigen. |
|
|
|
|
Arthur |
Dat recht bestaat niet |
|
|
sinds Brittannië |
|
|
onder één koning werd verenigd. |
|
|
Verdedig je! |
|
|
Want ik zal recht laten gelden! |
|
|
|
Gevecht. Het zwaard van Arthur breekt. De Zwarte Ridder wil
toeslaan en roept. |
Pellinore |
Nu ben je in mijn macht! |
|
|
De dood zal je deel zijn! |
|
|
Tenzij je genade kiest. |
|
|
Kniel! |
|
|
Kniel voor me, |
|
|
dan zal ik je sparen. |
|
|
|
|
Arthur |
Nooit zal ik knielen voor een ander. |
|
|
|
Arthur staat op. De Zwarte Ridder heft het zwaard hoog op.
Plots komt Merlijn en houdt beide handen hoog. |
Merlijn |
Houd je zwaard in! |
|
|
Als je toeslaat |
|
|
dood je de hoop van Brittannië. |
|
|
En dompel je het land |
|
|
in oorlog en verdriet. |
|
|
|
|
Pellinore |
Wat betekent dit, |
|
|
de hoop van Brittannië? |
|
|
Wie is deze ridder dan? |
|
|
|
|
Merlijn |
Niemand minder dan Arthur |
|
|
uw koning. |
|
|
|
Merlijn raakt het voorhoofd van de Zwarte Ridder aan. Deze
valt neer. |
Arthur |
Je hebt de Zwarte Ridder gedood, Merlijn. |
|
|
|
|
Merlijn |
Hij is niet dood. |
|
|
Hij is meer levend dan jij. |
|
|
Wanneer hij weer bij zinnen zal zijn |
|
|
zal hij je |
|
|
als zijn koning herkennen. |
|
|
Hij zal een plaats krijgen |
|
|
temidden van je ridders. |
|
|
Pellinore is zijn naam |
|
|
en als ridder van de tafelronde |
|
|
zal hij voor jou roem verwerven. |
|
|
Volg me, |
|
|
ik breng je naar een plaats |
|
|
waar je wonden genezen |
|
|
en waar je een nieuw zwaard |
|
|
zult krijgen, |
|
|
want de tijd is gekomen |
|
|
dat je het zwaard |
|
|
Excalibur |
|
|
in je handen zult dragen. |
|
|
Het zwaard dat voor jou is gesmeed. |
|
|
Het zwaard dat vrede zal brengen |
|
|
over het hele rijk. |
|
|
Jij zult het zwaard dragen |
|
|
tot je zult afvaren |
|
|
naar het eiland Avalon. |
|
|
Nooit zal iemand |
|
|
na jou |
|
|
dit zwaard voeren. |
|
|
|
|
|
Dit is het meer van het Gouden Paleis, |
|
|
Arthur, |
|
|
daar, over de bergen, |
|
|
ligt de vlakte van Camlann, |
|
|
waar eens de slag |
|
|
zal gestreden worden |
|
|
waarin jij zult vallen |
|
|
door de hand van je vijand. |
|
|
Daarachter ligt Avalon, |
|
|
verborgen in de nevels. |
|
|
Roep de Vrouwe van het Meer |
|
|
Arthur, |
|
|
ik zal hier op je wachten. |
|
|
|
Arthur gaat achteraan op het podium. Daar ziet hij een arm
die een gouden zwaard, bezet met edelstenen, omhoog houdt.
De Vrouwe van het Meer komt naar hem toe. |
Vrouwe van het Meer |
Ik ben de Vrouwe van het Meer, Arthur. |
|
|
Het zwaard Excalibur |
|
|
wacht op je |
|
|
midden in het meer. |
|
|
Wil je het zwaard bezitten, |
|
|
het aan je zijde dragen? |
|
|
|
|
Arthur |
Het is mijn enige verlangen |
|
|
dit zwaard te mogen bezitten. |
|
|
|
|
Vrouw van het Meer |
Reeds lang, |
|
|
zeer lang |
|
|
ben ik de behoedster van het zwaard. |
|
|
Vele jaren wachtte Excalibur |
|
|
op zijn bezitter. |
|
|
Nu zal het jouw zwaard zijn. |
|
|
Maar één gunst moet je mij toestaan |
|
|
vóór je het zwaard mag voeren. |
|
|
Beloof me dat, |
|
|
wanneer ik ooit zal komen, |
|
|
en je om een gunst zal vragen, |
|
|
je me deze zal verlenen. |
|
|
|
|
Arthur |
Alles wat je mij zult vragen |
|
|
zul je krijgen. |
|
|
Dat beloof ik |
|
|
op de eer van Uther Pendragon |
|
|
en Arthur, koning van Brittannië; |
|
|
|
|
Vrouwe van het Meer |
Stap in de boot |
|
|
en ga zitten. |
|
|
Laat je drijven |
|
|
naar het midden van het meer |
|
|
en neem het zwaard Excalibur. |
|
|
Laat het je bijstaan |
|
|
in alle veldslagen |
|
|
die je nog te voeren hebt. |
|
|
Maar gebruik het alleen |
|
|
voor de verdediging van het recht. |
|
|
|
Arthur stapt in de boot. Neemt het zwaard. De Vrouwe
verdwijnt, de boot ook. Arthur komt terug bij Merlijn
vooraan links. |
Merlijn |
Excalibur is nu jouw zwaard. |
|
|
Het zal in jouw handen |
|
|
vrede brengen in Brittannië. |
|
|
|
|
Arthur |
Al had ik alleen |
|
|
het zwaard gekregen, |
|
|
en niet de schede waarin het past, |
|
|
dan nog zou ik al tevreden zijn geweest. |
|
|
Zo'n zwaard heb ik nooit eerder gezien. |
|
|
|
|
Merlijn |
Alleen het zwaard |
|
|
zou niet genoeg geweest zijn. |
|
|
Zonder de schede |
|
|
zou het niets waard zijn; |
|
|
het is de schede die belangrijk is. |
|
|
Zolang je in het bezit bent |
|
|
van de schede |
|
|
zul je onsterfelijk zijn. |
|
|
Bewaar zwaard en schede goed! |
|
|
|
|
Arthur |
Nooit zal ik nog afstand doen |
|
|
van zwaard noch schede. |
|
|
Beide zullen altijd |
|
|
aan mijn zijde zijn, |
|
|
dag en nacht. |
|
|
|
Arthur en Merlijn zetten zich weer aan de ronde tafel. |
|
|
|
SCENE 3 |
|
|
|
|
|
Modred |
Vertel ons, Arthur, over Guinevere. |
|
|
Over hoe Merlijn |
|
|
je keuze afkeurde, |
|
|
over Lancelot |
|
|
die in opdracht |
|
|
haar hand verwierf |
|
|
voor jou. |
|
|
Maar haar niet helemaal onbevangen |
|
|
in jouw naam tegemoet trad. |
|
|
|
|
Arthur |
Ik vermoed, Modred |
|
|
dat je enige achterdocht koestert |
|
|
jegens Lancelot. |
|
|
|
|
Modred |
Verre van! |
|
|
hoe zou ik zo iets durven? |
|
|
Ik weet maar al te goed |
|
|
hoe na Lancelot me aan het hart ligt. |
|
|
|
|
Lancelot |
Modred, |
|
|
ik verbied je verdere insinuaties te maken. |
|
|
Ik zal je vertellen |
|
|
hoe ik voor Arthur |
|
|
Guinevere verwierf. |
|
|
|
|
Key |
Laat mij vertellen |
|
|
hoe het begon. |
|
|
Het was op aandringen van vele onder jullie, |
|
|
dat ik met hem |
|
|
als eerste sprak |
|
|
over een huwelijk. |
|
|
Wij wilden allen |
|
|
dat Brittannië jarenlang vrede zou kennen. |
|
|
Wij wensten daarom |
|
|
dat er spoedig |
|
|
een troonopvolger |
|
|
zou geboren worden. |
|
|
ik heb Arthur aangezet |
|
|
een vrouw te kiezen. |
|
|
|
|
Bedivere |
Maar ik was het |
|
|
die haar aanwees. |
|
|
Ik heb Arthur verteld |
|
|
wie Guinevere was. |
|
|
|
|
Key |
We kwamen bij de burcht Cameliard. |
|
|
Daar werden we ontvangen |
|
|
door de koning |
|
|
en de hele hofhouding. |
|
|
|
|
Bedivere |
Toen vroeg Arthur aan mij: |
|
|
"Wie is die jonge vrouw |
|
|
bij de slotbrug?" |
|
|
Ik noemde haar naam: |
|
|
Guinevere. |
|
|
En de naam van haar vader: |
|
|
Leodegran. |
|
|
|
|
Arthur |
Leodegran |
|
|
was al jaren mijn vriend. |
|
|
En toch wist ik niet |
|
|
dat hij een dochter had. |
|
|
|
|
Bedivere |
Dat kwam omdat hij haar opvoedde |
|
|
ver van de anderen, |
|
|
haast in het verborgene. |
|
|
Hij wilde niet |
|
|
dat zij temidden |
|
|
van ruw en op strijd belust volk |
|
|
zou leven. |
|
|
|
|
Arthur |
Vanaf dat moment |
|
|
waren mijn gedachten |
|
|
steeds bij haar. |
|
|
|
|
Key |
Maar daarvoor waren we niet |
|
|
naar Cameliard gegaan. |
|
|
We waren er voor de strijd. |
|
|
Het was de oorlog |
|
|
die ons naar ginder had geroepen. |
|
|
|
|
Arthur |
Maar ook in de oorlog |
|
|
kon ik in gedachten |
|
|
niet van haar scheiden. |
|
|
ik wist |
|
|
dat ik streed voor haar! |
|
|
|
|
Key |
De overwinning was aan ons! |
|
|
|
|
Modred |
Jouw gedachten |
|
|
waren steeds bij Guinevere. |
|
|
Maar wat me nog steeds verbaast |
|
|
is dat je Lancelot opdroeg |
|
|
naar Leodegran te gaan |
|
|
om hem |
|
|
haar hand te vragen. |
|
|
Ik was en ben nog steeds je raadgever, |
|
|
maar over deze zaak |
|
|
sprak je nooit met mij. |
|
|
|
|
Arthur |
Het is waar, Modred, |
|
|
je stond me altijd bij. |
|
|
Maar over Guinevere |
|
|
kon ik niet met je spreken. |
|
|
Er was maar één man |
|
|
die mij raad kon geven: |
|
|
Merlijn. |
|
|
|
Arthur gaat naar Merlijn. De ridders verlaten de ronde tafel
en gaan op het podium. |
Arthur |
Ik heb de vrouw gevonden |
|
|
die mijn leven vervullen zal. |
|
|
|
|
Merlijn |
Wie is het? |
|
|
|
|
Arthur |
Guinevere, |
|
|
de dochter van Leodegran. |
|
|
|
|
Merlijn |
Guinevere … |
|
|
|
|
|
Waarom kies je geen andere bruid? |
|
|
Ik ken Guinevere, |
|
|
ze is van een zeldzame schoonheid |
|
|
maar jou |
|
|
zal zij ongeluk brengen. |
|
|
ik zie vijandschap |
|
|
haat, afgunst en bedrog. |
|
|
Jouw rijk zal ten onder gaan |
|
|
door haar. |
|
|
Kies Guinevere niet. |
|
|
|
|
Arthur |
Jij predikt altijd ongeluk |
|
|
en voorspelt altijd maar rampen, Merlijn. |
|
|
Maar je sombere voorspellingen |
|
|
brengen me niet van mijn plan af: |
|
|
Guinevere zal het zijn! |
|
|
|
|
Merlijn |
De tijd zal leren |
|
|
wie van ons beiden |
|
|
gelijk zal hebben. |
|
|
|
Arthur wendt zich af van Merlijn. Hij roept Lancelot. |
Arthur |
Lancelot, |
|
|
rijd naar Cameliard |
|
|
en vraag Leodegran |
|
|
om de hand van zijn dochter Guinevere. |
|
|
|
Lancelot weg. De andere ridders ook. Modred alleen op het
podium. |
Modred |
Nu zal blijken |
|
|
hoe argeloos |
|
|
Arthur is gebleven. |
|
|
Lancelot vat zelf liefde op |
|
|
voor Guinevere, |
|
|
maar zal daarvan |
|
|
nooit iets laten blijken. |
|
|
Niet aan Arthur |
|
|
die hij steeds onderdanig zal blijven. |
|
|
Maar ik weet dat de liefde |
|
|
tussen Guinevere en Lancelot bestaat. |
|
|
Eéns zal dit in mijn voordeel zijn. |
|
|
Want duidelijk is voor ieder |
|
|
dat Arthur |
|
|
Lancelot hoger acht dan mij. |
|
|
|
Huwelijksfeest van Arthur en Guinevere. |
|
|
|
SCENE 4 |
|
|
|
|
|
Guinevere |
Lancelot, |
|
|
waarom wil je ons verlaten? |
|
|
Waarom laat je het goede leven |
|
|
in deze burcht varen? |
|
|
|
|
Lancelot |
Het leven aan het koninklijke hof |
|
|
is niets voor mij. |
|
|
Ik ben een man van het avontuur. |
|
|
Raadgever zijn van Arthur |
|
|
laat ik liever aan anderen. |
|
|
ik ben ridder, |
|
|
ridder van de Tafelronde, |
|
|
ik wil mijn plaats |
|
|
tussen deze roemrichte ridders waarmaken. |
|
|
Avonturen wil ik beleven, |
|
|
mijn zwaard ten dienste stellen |
|
|
van Arthur, |
|
|
ten dienste van Brittannië! |
|
|
|
|
Guinevere |
Ik begrijp je, Lancelot. |
|
|
Toch zal het leven aan dit hof |
|
|
veel van zijn glans verliezen |
|
|
als jij er niet meer bent. |
|
|
Ik vraag je, |
|
|
keer snel terug |
|
|
en vertel ons dan je avonturen. |
|
|
ik wacht op je. |
|
|
|
|
Lancelot |
Elke overwinning die ik behaal |
|
|
zal voor jou zijn, Guinevere, |
|
|
en voor Arthur, |
|
|
mijn koning. |
|
|
|
Guinevere en Lancelot nemen afscheid. Guinevere weg.
Lancelot bij het meer. De Vrouwe van het Meer komt over het
water naar Lancelot. |
Vrouwe van het Meer |
Lancelot, |
|
|
edelste ridder van de tafelronde, |
|
|
moed, dapperheid en trouw |
|
|
zijn in je hart. |
|
|
Ook liefde heeft er een plaats verworven |
|
|
en zal je door grote gevaren leiden. |
|
|
Neem deze ring, |
|
|
hij zal je behoeden. |
|
|
|
|
Lancelot |
Nooit meer zal deze ring |
|
|
mij ontnomen worden. |
|
|
Doorheen alle gevaren |
|
|
zal ik hem dragen. |
|
|
|
De Vrouwe gaat weg. Lancelot kijkt haar na en gaat rusten
onder een boom. Morgana en haar dochter en andere vrouwen
komen op. Zij voeren Lancelot naar een afgezonderde plek op
het podium. Nemen zijn wapens af. Gaan weg. Lancelot
ontwaakt. Elaine komt binnen met kandelaar en schaal met
voedsel. |
Lancelot |
Wie ben jij? |
|
|
Waar ben ik? |
|
|
Waarom word ik |
|
|
in deze kamer |
|
|
gevangen gehouden? |
|
|
|
|
Elaine |
Dit is de burcht van koningin Morgana. |
|
|
Op je eigen schild |
|
|
heeft zij je hierheen gebracht. |
|
|
Zij beschikt over magische kracht. |
|
|
Zij had je kunnen doden, |
|
|
maar jij droeg de ring |
|
|
van de Vrouwe van het Meer, |
|
|
waardoor zij je |
|
|
geen kwaad kon doen. |
|
|
Zij kon je slechts laten slapen, |
|
|
en jou zo in haar macht krijgen. |
|
|
|
|
Lancelot |
Wat wil zij van mij? |
|
|
ik heb haar geen kwaad gedaan! |
|
|
|
|
Elaine |
Zij weet wie je bent, |
|
|
Lancelot van het Meer. |
|
|
Dapperste ridder van de tafelronde. |
|
|
Onoverwinnelijke ridder |
|
|
van koning Arthur. |
|
|
Over enkele ogenblikken |
|
|
zal zij je komen bezoeken. |
|
|
|
|
Lancelot |
Is ontsnappen dan niet mogelijk? |
|
|
Kan ik uit deze kerker? |
|
|
|
|
Elaine |
Ik kan niets zeggen, |
|
|
nu niet. |
|
|
Maar heb geduld, |
|
|
ik kom terug. |
|
|
|
Elaine weg. Morgana komt op. |
Morgana |
Welkom in mijn burcht, |
|
|
edele heer Lancelot. |
|
|
Het is me een grote eer |
|
|
jou hier te hebben. |
|
|
|
|
Lancelot |
Het is een eer hier te zijn, |
|
|
maar liever was ik hier gekomen |
|
|
als vrij man, |
|
|
niet als gevangene. |
|
|
Ik zou graag hebben |
|
|
dat je me |
|
|
mijn wapens teruggeeft. |
|
|
|
|
Morgane |
Dat wil ik graag doen, |
|
|
maar dan moet jij me eerst |
|
|
een dienst bewijzen. |
|
|
|
|
Lancelot |
Welke dienst |
|
|
zou ik je wel moeten bewijzen? |
|
|
Ik neem alleen |
|
|
van koning Arthur |
|
|
bevelen aan. |
|
|
|
|
Morgana |
De dienst die ik van je vraag |
|
|
is van een heel andere soort. |
|
|
ik vraag je niet om te strijden, |
|
|
ik vraag geen heldendaden, |
|
|
ik vraag alleen dit: |
|
|
geef mij de ring die je draagt, |
|
|
dan krijg je van mij deze ring. |
|
|
|
|
Lancelot |
Dat weiger ik. |
|
|
Deze ring kreeg ik |
|
|
van de Vrouwe van het Meer. |
|
|
Hij maakt mij onoverwinnelijk. |
|
|
En ik beloofde |
|
|
hem nooit van mijn vinger te nemen. |
|
|
Het spijt me, |
|
|
maar deze ring kan ik je niet geven. |
|
|
|
|
Morgana |
Je weigert? |
|
|
|
|
Lancelot |
Ik kán je deze ring niet geven! |
|
|
|
|
Morgana |
Dan blijf je mijn gevangene, |
|
|
Lancelot. |
|
|
Geen daglicht zul je nog zien |
|
|
tot je mij de ring gegeven hebt; |
|
|
|
Morgana weg. Lancelot alleen. Elaine komt op. |
Elaine |
Ik heb gehoord |
|
|
wat mijn meesteres van je verlangt. |
|
|
Ik zal je helpen, |
|
|
als jij mij helpt. |
|
|
|
|
Lancelot |
Als jij me helpt |
|
|
om uit deze burcht te ontsnappen |
|
|
dan help ik jou ook. |
|
|
|
|
Elaine |
Mijn naam is Elaine. |
|
|
Mijn vader is koning Bagdemagus. |
|
|
Hij moet oorlog voeren |
|
|
tegen de ridders van Wales. |
|
|
Zij willen zijn rijk inpalmen. |
|
|
Modred is één van hen. |
|
|
|
|
Lancelot |
Strijdt Modred aan de zijde |
|
|
van Arthurs tegenstanders? |
|
|
Ik zal je vader helpen, Elaine. |
|
|
|
|
Elaine |
Je zult vrij zijn. |
|
|
Volg me. |
|
|
De wachters slapen. |
|
|
|
Elaine leidt Lancelot uit de burcht. Wanden wegnemen.
Lancelot krijgt de wapens terug. |
Lancelot |
Modred aan de zijde |
|
|
van de vijanden van de koning. |
|
|
Zou Arthur hiervan op de hoogte zijn? |
|
|
Ik mag geen ogenblik verliezen |
|
|
koning Bagdemagus heeft mijn hulp nodig. |
|
|
|
Volk = alle spelers in de coulissen |
Volk |
Waarheen gaat je reis |
|
|
heer ridder? |
|
|
|
|
Lancelot |
naar koning Bagdemagus! |
|
|
Ik zal aan zijn zijde staan |
|
|
in de strijd tegen Wales |
|
|
en Modred. |
|
|
|
|
Volk |
Waarheen gaat je reis, |
|
|
heer ridder? |
|
|
|
|
Modred |
Opzij, |
|
|
de heer van Wales |
|
|
trekt op tegen Bagdemagus; |
|
|
de koning van Wales |
|
|
zal spoedig ook uw koning zijn! |
|
|
|
|
Volk |
Lancelot is gekomen, |
|
|
hij zal ons terzijde staan. |
|
|
|
|
Modred |
Is Lancelot hier? |
|
|
Heeft Morgana gefaald? |
|
|
Wacht maar, Lancelot, |
|
|
ik heb nog nooit gefaald. |
|
|
Ook nu niet. |
|
|
Ik zal je treffen, |
|
|
jij lieveling van Guinevere! |
|
|
Jou vindt zij een held, |
|
|
mij veracht zij. |
|
|
|
Lancelot staat plots vóór Modred. |
Modred |
Lancelot! |
|
|
|
Modred valt aan. Lancelot ontwijkt. Modred wordt getroffen
door de speer van Lancelot en valt gewond neer. |
Modred |
Dat zal je berouwen, |
|
|
Lancelot! |
|
|
|
|
SCENE 5 |
|
|
|
|
|
|
|
Modred staat aan het hoofd van een tafel met eromheen de
verraders. |
Modred |
Lancelot is de verrader! |
|
|
Arthur beseft niet |
|
|
hoe ver het gekomen is. |
|
|
Hij vertrouwt Lancelot, |
|
|
te veel! |
|
|
Hij vertrouwt Guinevere. |
|
|
maar dat is een ijdel vertrouwen. |
|
|
Arthur ziet niet |
|
|
hoe Lancelot |
|
|
het aanlegt met Guinevere. |
|
|
Arthur is een oude man, |
|
|
hij zal zich laten bedriegen. |
|
|
ik weet wat de ware toedracht is. |
|
|
ik heb gezien hoe Lancelot |
|
|
Guinevere met liefde bejegende, |
|
|
reeds vóór zij |
|
|
in het huwelijk trad met Arthur. |
|
|
Had Arthur mij maar |
|
|
naar Leodegran gezonden, |
|
|
want op mij had hij |
|
|
in volle vertrouwen |
|
|
kunnen rekenen. |
|
|
Ik zou hem |
|
|
Guinevere gebracht hebben |
|
|
zonder aanleiding te geven |
|
|
tot gesprekken. |
|
|
Arthur weigert het gevaar te zien |
|
|
dat hem bedreigt. |
|
|
Wij moeten optreden, |
|
|
niet langer wachten |
|
|
op de besluiteloosheid van Arthur. |
|
|
Willen we Brittannië |
|
|
van de ondergang redden, |
|
|
dan moeten we Lancelot treffen. |
|
|
Lancelot, |
|
|
de verrader! |
|
|
|
|
Agravaine |
Hoe kunnen wij |
|
|
Lancelot treffen? |
|
|
Hij is de lieveling van Guinevere |
|
|
en van Arthur. |
|
|
hij staat boven elke verdenking. |
|
|
Arthur vertrouwt hem |
|
|
boven alle anderen. |
|
|
Lancelot is als een zoon voor hem. |
|
|
|
|
Gromore |
Mij gaat het niet aan, |
|
|
of Lancelot nu |
|
|
op vertrouwelijke voet staat |
|
|
bij Guinevere of Arthur. |
|
|
Lancelot is het |
|
|
die Schotland onderworpen heeft! |
|
|
Schotland moet uit Arthurs handen. |
|
|
Schotland moet weer vrij! |
|
|
Daarvoor moet Lancelot boeten! |
|
|
|
|
Modred |
Toch zal Arthur |
|
|
moeten beseffen |
|
|
dat het Lancelot is die hem verraadt. |
|
|
Is Lancelot niet een Bretagner, |
|
|
geen ridder uit Brittannië? |
|
|
|
|
Lovel |
Dat betekent niets voor Arthur. |
|
|
Hij zal nooit geloven |
|
|
in een verraad van Lancelot. |
|
|
|
|
Modred |
Dan zal ik je de bewijzen geven: |
|
|
vanavond zal Lancelot |
|
|
de kamers van Guinevere binnengaan. |
|
|
Ongewapend zal hij zijn. |
|
|
Zo is de afspraak die hij gemaakt heeft. |
|
|
En ik heb het gehoord! |
|
|
Wat gaat Lancelot |
|
|
in Guineveres kamers doen? |
|
|
Zonder dat Arthur hiervan op de hoogte is? |
|
|
Waarom maakt Lancelot |
|
|
geheime afspraken met de koningin? |
|
|
Wie recht in zijn schoenen staat |
|
|
hoeft geen heimelijke afspraken |
|
|
te maken. |
|
|
Vanavond treffen we Lancelot. |
|
|
De koning zal in verraad geloven. |
|
|
Vertrouw op mij! |
|
|
|
Allen weg. Lancelot en Bors komen op. |
Lancelot |
De koningin heeft mij |
|
|
toestemming gegeven |
|
|
om bij haar op bezoek te komen. |
|
|
|
|
Bors |
Lancelot, |
|
|
doe dit niet. |
|
|
Ik heb een voorgevoel |
|
|
dat er iets zal gebeuren. |
|
|
Blijf hier, |
|
|
ga niet naar Guinevere. |
|
|
|
|
Lancelot |
Waar vrees je voor? |
|
|
Er zal me niets gebeuren. |
|
|
Ik heb me altijd al |
|
|
uit de moeilijkheden kunnen redden. |
|
|
|
|
Bors |
Ga dan maar. |
|
|
Ik hoop alleen dat je heelhuids terugkomt. |
|
|
|
Bors weg; Lancelot komt bij Guinevere. |
Guinevere |
Lancelot! |
|
|
|
|
Lancelot |
Guinevere! |
|
|
|
|
Guinevere |
Ik ben blij |
|
|
dat je gekomen bent. |
|
|
Het is lang geleden |
|
|
dat ik je gezien heb. |
|
|
|
|
Lancelot |
Ik zal je |
|
|
zoals beloofd, |
|
|
mijn avonturen vertellen. |
|
|
Mijn ontmoeting met Morgana, |
|
|
mijn strijd met Modred. |
|
|
|
Er wordt luid op de deur gebonsd. |
Modred |
Lancelot, verrader, |
|
|
kom naar buiten. |
|
|
We weten dat je daarbinnen bent, |
|
|
Kom naar buiten en vecht! |
|
|
|
|
Lancelot |
Ik draag geen wapens, Guinevere. |
|
|
Heb jij wapens hier? |
|
|
Ik zal me verdedigen, |
|
|
maar ook jou, want ze zullen ons aanklagen |
|
|
bij de koning. |
|
|
|
Er wordt opnieuw op de deur gebonsd. Opgewonden stemmen. |
Volk |
Lancelot, verrader! |
|
|
Kom naar buiten! |
|
|
Verdedig je! |
|
|
Lafaard! |
|
|
|
|
Guinevere |
Vlucht, Lancelot! |
|
|
De overmacht is te groot! |
|
|
|
|
Lancelot |
Nooit! |
|
|
Als ik vlucht, |
|
|
betekent dat jouw dood. |
|
|
De koning zal je terechtstellen. |
|
|
|
Guinevere heft de handen voor het gezicht. Lancelot
verdwijnt. Modred komt bij Arthur. |
Modred |
Lancelot probeerde je te verraden, Arthur. |
|
|
Hij sloop de kamers van Guinevere binnen. |
|
|
|
|
Arthur |
Lancelot is geen verrader. |
|
|
Hij zou me nooit bedriegen. |
|
|
|
|
Modred |
Geloof me, |
|
|
ik ben helaas de enige |
|
|
die het je nog kan vertellen. |
|
|
Allen die bij mij waren |
|
|
heeft hij gedood! |
|
|
Ook mij probeerde hij te doden. |
|
|
Vergeef me, |
|
|
dat ik heel even laf ben geweest |
|
|
en de strijd met Lancelot ontweken heb. |
|
|
Ik voelde het als een plicht |
|
|
om je op de hoogte te brengen. |
|
|
|
|
Arthur |
Waar is Lancelot? |
|
|
Waarom komt hij niet naar mij? |
|
|
Hij alleen kan me de waarheid zeggen. |
|
|
|
|
Modred |
Het duidelijkste bewijs |
|
|
van zijn slechte bedoelingen: |
|
|
hij is gevlucht. |
|
|
Toen hij zag |
|
|
dat ik naar jou kwam |
|
|
is hij er vandoor gegaan! |
|
|
|
|
Arthur |
Haal Guinevere! |
|
|
|
|
Modred |
Ze zal niet komen. |
|
|
Ze heeft zich opgesloten |
|
|
in haar kamers. |
|
|
Ze wil niemand ontmoeten! |
|
|
|
|
Arthur |
Als zij niet wil getuigen |
|
|
dan zal het vuur |
|
|
haar tot spreken dwingen. |
|
|
Laat de brandstapel oprichten. |
|
|
We zullen het godsoordeel vragen. |
|
|
Het zal jouw woord zijn |
|
|
tegen het besluit van God, Modred. |
|
|
Laat de deuren bestormen |
|
|
en breng Guinevere hier! |
|
|
|
Modred verdwijnt en komt terug met Guinevere. |
Arthur |
Guinevere, |
|
|
je wordt van ontrouw beschuldigd. |
|
|
Lancelot heeft je |
|
|
in het geheim bezocht. |
|
|
Is dat de waarheid? |
|
|
|
|
Guinevere |
Er is niets gebeurd. |
|
|
Lancelot is op mijn verzoek |
|
|
gekomen |
|
|
om mij over zijn |
|
|
avonturen te vertellen. |
|
|
|
|
Arthur |
Hij doodde wel |
|
|
twaalf van mijn beste ridders. |
|
|
Waarom doodt hij |
|
|
als hij onschuldig is? |
|
|
|
|
Guinevere |
Omdat Modred hem wilde doden. |
|
|
Hij handelde uit zelfverdediging. |
|
|
|
|
Modred |
Toen Lancelot de kamer verliet |
|
|
was hij gewapend. |
|
|
Hij heeft twaalf ridders |
|
|
van de tafelronde gedood! |
|
|
|
|
Guinevere |
Lancelot is onschuldig. |
|
|
Hij heeft de wapens gegrepen |
|
|
van de eerste ridder die viel. |
|
|
|
|
Arthur |
Ik geloof ook |
|
|
dat Lancelot onschuldig is. |
|
|
Maar er is niemand |
|
|
die hiervoor het bewijs kan leveren. |
|
|
Er is maar één oplossing; |
|
|
de vuurproef voor Guinevere. |
|
|
|
|
|
Als je onschuldig bent, |
|
|
Guinevere, |
|
|
zullen de vlammen |
|
|
je niet raken. |
|
|
|
Modred en trawanten brengen Guinevere naar de brandstapel.
Lancelot en Bors staan klaar om Guinevere te redden. Een
page komt naar Lancelot. |
Page |
Lancelot! |
|
|
|
Lancelot en Bors en andere getrouwen komen op. |
Modred |
Bindt Guinevere vast! |
|
|
|
|
Lancelot |
Zweer trouw aan de koningin! |
|
|
|
|
Modred |
Houdt de wacht! |
|
|
|
|
Lancelot |
De wapens klaar! |
|
|
|
|
Modred |
Laat de priester komen! |
|
|
Ontsteek het vuur! |
|
|
|
Trommels slaan. Bij elke slag komt hij dichter. Ten slotte
het gevecht met Modreds mannen. |
Arthur |
Ik weet dat Guinevere |
|
|
onschuldig is. |
|
|
Mocht Lancelot toch maar komen. |
|
|
Lancelot! |
|
|
Help Guinevere! |
|
|
|
|
SCENE 6 |
|
|
|
|
|
Modred |
Geen duidelijker bewijs |
|
|
kan Lancelot leveren. |
|
|
Hij is schuldig, |
|
|
Arthur! |
|
|
Als je je koning noemt van Brittannië |
|
|
trek dan op |
|
|
tegen de verrader. |
|
|
Laat je toch niet langer |
|
|
belachelijk maken. |
|
|
Hoe wil je regeren |
|
|
als je de misdaad |
|
|
niet bestraft. |
|
|
Ruk op tegen Lancelot! |
|
|
Roep hem ter verantwoording! |
|
|
|
|
Gawain |
Ik trek met je mee, Arthur. |
|
|
Twee van mijn broers |
|
|
heeft Lancelot gedood. |
|
|
Ik wil hen wreken. |
|
|
|
|
Modred |
Ik zal het bevel geven. |
|
|
Alle ridders, edelen en koningen |
|
|
van Brittannië |
|
|
zullen tegen hem optrekken. |
|
|
Lancelot zal boeten! |
|
|
|
|
Arthur |
Het zij zo. |
|
|
Laat alles in gereedheid brengen. |
|
|
|
Iedereen weg. Modred alleen op het podium. |
Modred |
Terwijl Arthur met zijn leger optrekt |
|
|
tegen Lancelot, |
|
|
heb ik het rijk voor mij alleen. |
|
|
Arthur heeft me aangesteld |
|
|
tot plaatsvervanger. |
|
|
Nu kan ik |
|
|
mijn plan ten uitvoer brengen. |
|
|
Overal in het land |
|
|
zullen er opstanden uitbreken. |
|
|
En ik zal koning zijn van Brittannië. |
|
|
Als Arthur terugkeert |
|
|
zal hij mij |
|
|
als laatste tegenstander vinden. |
|
|
|
Modred weg. Gawain op. Hij roept Lancelot. |
Gawain |
Lancelot! |
|
|
Lancelot! |
|
|
Ik daag je uit |
|
|
tot een tweegevecht. |
|
|
|
|
Lancelot |
Gawain, |
|
|
ik weet waarom je gekomen bent. |
|
|
Ik heb je broers gedood, |
|
|
zonder te weten dat zij het waren. |
|
|
Ik wil niet |
|
|
dat jij nu ook moet sterven. |
|
|
|
|
Gawain |
Je bent gewoon laf, Lancelot. |
|
|
Ik daag je uit. |
|
|
Neem de wapens op! |
|
|
|
|
Lancelot |
Gawain, |
|
|
jij bent een van de besten |
|
|
van de ridders van de tafelronde. |
|
|
Moet ik nu tegen jou strijden? |
|
|
|
|
Gawain |
Ik wil het gevecht, Lancelot. |
|
|
|
|
Lancelot |
Goed, Gawain, |
|
|
Moge God je beschermen. |
|
|
Dat de beste mag winnen! |
|
|
|
Lancelot en Gawain strijden. Midden in het gevecht komt een
bode. |
Bode |
Arthur, |
|
|
Modred heeft je verraden! |
|
|
Hij heeft een leger te been gebracht. |
|
|
Hij wacht je op! |
|
|
Hij heeft zich meester gemaakt van Brittannië. |
|
|
Laat de strijd hier staken |
|
|
en keer je tegen Modred. |
|
|
|
|
Arthur |
Lancelot! |
|
|
Gawain! |
|
|
Staak de strijd! |
|
|
Modred is de verrader! |
|
|
Op naar Brittannië. |
|
|
|
|
|
Bedivere |
|
|
hoe heb ik me zo kunnen vergissen. |
|
|
|
Iedereen weg. Schemerlicht. Merlijn komt op, gebogen. |
Merlijn |
De vervulling van mijn woorden |
|
|
is nabij. |
|
|
De laatste slag wordt gestreden. |
|
|
Op het slagveld van Camlann |
|
|
zal de ridderschare |
|
|
van de tafelronde |
|
|
ten onder gaan. |
|
|
Arthur zal vooor het laatst |
|
|
Excalibur |
|
|
in zijn handen nemen. |
|
|
|
|
|
De strijd is gestreden. |
|
|
|
Arthur leunt op Excalibur. Bedivere komt na een tijdje bij
hem. |
Bedivere |
Arthur |
|
|
|
|
Arthur |
Bedivere, |
|
|
zijn allen gevallen? |
|
|
Is iedereen dood? |
|
|
|
|
Bedivere |
Jij en ik, |
|
|
wij alleen zijn overgebleven. |
|
|
|
Aan de andere kant van het podium komt Modred met een
gebroken lans in de hand. |
Arthur |
Modred, verrader! |
|
|
|
Modred lacht afgrijselijk en valt aan. Arthur treft Modred
met Excalibur. Modred treft Arthur met het stuk speer.
Bedivere knielt bij Arthur neer. |
Bedivere |
Arthur… |
|
|
|
|
Arthur |
Bedivere… |
|
|
Modred? |
|
|
|
|
Bedivere |
Modred de verrader is dood. |
|
|
Jij hebt hem gedood. |
|
|
|
|
Arthur |
Zo is het goed, Bedivere. |
|
|
neem Excalibur, |
|
|
werp het zwaard |
|
|
in het meer. |
|
|
Niemand mag het zwaard |
|
|
na mij bezitten. |
|
|
|
Bedivere brengt het zwaard naar het meer. De hand neemt het
zwaard aan. De boot van de Vrouwe van het Meer komt
dichterbij en neemt Arthur mee. |
Arthur |
Draag me, Bedivere, |
|
|
leg me in de boot. |
|
|
Ik zal afvaren naar Avalon |
|
|
om te herstellen van mijn wonden. |
|
|
Bid voor mij, |
|
|
Bedivere. |
|
|
|
Bedivere kijkt de wegvarende boot na. De lichten doven. |
|
|
|